Albin Skroczyński ps. z Armii Krajowej: "Klimek", "Chrabąszcz", "Łaszcz" (ur. 21 lutego 1890 w Warszawie, zm. 28 grudnia 1971 w Warszawie) – generał brygady Wojska Polskiego i Armii Krajowej.

Powołany do rosyjskiej armii w 1911. W 1913 ukończył Oficerską Szkołę Piechoty i jako oficer zawodowy podczas I wojny światowej walczył na froncie austriackim. Po rewolucji październikowej 1917 w Wojsku Polskim w Odessie. Pełnił służbę w 4 Dywizji Strzelców Polskich gen. Żeligowskiego, z którą w czerwcu 1919 przebił się do Polski.

Od lipca 1919 do kwietnia 1920 dowódca 31 Pułku Piechoty. Major piechoty z 1 czerwca 1919. W okresie maj 1920 - styczeń 1928 kolejno: dowódca batalionu, kwatermistrz (maj 1924), zastępca dowódcy (styczeń 1925) 37 Pułku Piechoty i jednocześnie komendant garnizonu Kutno (sierpień 1925), luty - maj 1928 kurs dowódców pułków w Centrum Wyszkolenia Piechoty. Podpułkownik z 15 sierpnia 1924. Luty 1928 - 1936 dowódca 64 Pułku Piechoty. Pułkownik z 1 stycznia 1931.

W okresie 1936 - wrzesień 1939 dowódca piechoty dywizyjnej 15 Dywizji Piechoty z którą walczył w polskiej wojnie obronnej 1939 roku w składzie Armii "Pomorze" i przebił się do Modlina. Ciężko ranny - stracił oko, a drugie z trudem uratowano.

Po wyleczeniu ran włączył się do działalności w Związku Walki Zbrojnej, potem Armii Krajowej. W okresie maj 1940 - listopad 1942 komendant rezerw Komendy Głównej ZWZ, styczeń/kwiecień 1942 - listopad 1944 komendant Obszaru AK Warszawa. Generał brygady z 10 sierpnia 1942. Po powstaniu - w niewoli niemieckiej. Po wojnie wrócił do Warszawy. Pochowany na Cmentarzu Wojskowym na Powązkach.

Ordery i odznaczenia

• Krzyż Złoty Orderu Wojennego Virtuti Militari
• Krzyż Srebrny Orderu Wojennego Virtuti Militari
• Krzyż Oficerski Orderu Odrodzenia Polski
• Krzyż Walecznych - czterokrotnie
• Złoty Krzyż Zasługi

Bibliografia

• T. Kryska Karski Generałowie polski Niepodległej wyd.: Editions Spotkania warszawa 1991
• H. P Kosk Generalicja polska t. 2 wyd.: Oficyna Wydawnicza "Ajaks" Pruszków 2001