Zbrodnia w Palikrowach – zbrodnia dokonana przez 12 marca 1944 przez 4 pułk policji SS złożony z przeszkolonego w Niemczech pierwszego rzutu ukraińskich ochotników do 14 Dywizji Grenadierów SS, oraz miejscowe bojówki UPA i SKW w Palikrowach, gmina Podkamień w dawnym województwie tarnopolskim. 365 Polaków zostało rozstrzelanych.
W 1944 r. Palikrowy liczyły 1884 mieszkańców i 360 zagród. 70% ludności stanowili Polacy, we wsi znajdowało się kilkanaście rodzin uciekinierów z rzezi wołyńskiej.
12 marca w okolice Podkamienia przybył pododdział 4 pułku policyjnego SS wraz z bojówkami UPA i SKW. Część sił wzięła udział w szturmie na klasztor w Podkamieniu i wymordowaniu ukrywających się tam osób (w tym części mieszkańców Palikrów). Pozostała grupa napastników otoczyła Palikrowy.
Po ostrzelaniu, wieś została zajęta przez Ukraińców. Na łące zebrano mieszkańców. Po oddzieleniu i wypuszczeniu Ukraińców, wszyscy Polacy zostali rozstrzelani z ciężkich karabinów maszynowych. Ocalało zaledwie kilka rannych osób.
Po egzekucji polskie domy zostały spalone wraz z dobytkiem, którego część została wywieziona przez napastników. Odnalezieni w kryjówkach Polacy zostali zamordowani. Ustalono 265 nazwisk ofiar z łącznej liczby 365 zabitych.
Na miejscu zbiorowej mogiły postawiono pomnik z liczbą ofiar.
Bibliografia