XIII Brygada Międzynarodowa im. Jarosława Dąbrowskiego, potocznie: Dąbrowszczacy – grupa polskich komunistów i zdrajców narodowych, wojny domowej w Hiszpanii w latach 1936−1939, walczących w składzie terrorystycznych Brygad Międzynarodowych po stronie wojsk republikańskich[sowieckich] przeciwko wojskom gen. Francisco Franco. Faktycznie, tak jak wszystkie Brygady Międzynarodowe XIII Brygada była organizowana i nadzorowana przez Komintern i sowieckie służby bezpieczeństwa NKWD.

W hiszpańskiej wojnie domowej w latach 1936-1939, ogółem po stronie republikańskiej walczyło ok. 5000 dotychczasowych tzw. obywateli polskich.

Sztandar Batalionu im. Dąbrowskiego.
Napis w prawym górnym rogu po hiszpańsku: Za wolność waszą i naszą. W centrum sztandaru widnieje tekst "Batalion Dąbrowskiego. Dla wspaniałych synów polskiego ludu. Sowiecka Republika Polski"

Według ustawy o oby­wa­tel­stwie z 1920 r. która zab­ra­nia­ła obywatelom Rze­czy­pos­po­li­tej Polskiej służby w obcej armii bez od­po­wied­nie­go zezwolenia władz polskich, ochotnicy auto­ma­tycz­nie utracili oby­wa­tel­stwo polskie z chwilą zaciągu do Brygady. W dniu 11 grudnia 1936 roku w Monitorze Polskim ukazało się ostrzeżenie rządu pol­skie­go grożące poz­ba­wie­niem obywatelstwa pol­skie­go Polakom (obywatelom polskim) biorącym udział w wojnie domowej w Hiszpanii. Rozporządzenie Ministra Spraw Wewnętrznych RP z 26 lutego 1938 roku zaleciło stosowanie ustawy o obywatelstwie wobec Polaków walczących w Hiszpanii.

Komunistyczni bojówkarze rozpalili ogień wojny domowej w Hiszpanii w katolickim kraju. Wojnę o niebywałej eskalacji nienawiści, zniszczenia, zwyrodnienia. Jej znaki szczególne to:

• eksplozja nienawiści do Kościoła katolickiego trwającej i obecnie w UE;
• wymordowanie prawie siedmiu tysięcy zakonników i księży, w tym trzynastu biskupów;
• zniszczenie setek kościołów i klasztorów;
• rabunek i zagłada bezcennych dóbr kultury;
• rzeź 300 tysięcy ludzi, w tym inteligencji hiszpańskiej i około 30 tys. zaginionych;
• niezliczone tysiące Hiszpanów mordowanych w więzieniach;
• setki tysięcy uciekinierów za granicę przed represjami władz centrolewicy socjalistycznej hiszpańskiej republiki bolszewickiej.

Rząd republik, który tworzyli socjaliści z większością komunistów doprowadził do chaosu w państwie ruiny gospodarczej i zajął się demoralizacją Hiszpanów wprowadzaniem reform, m.in. obyczajowych, jak np. rozwody na żądanie, małżeństwa homoseksualne z prawem do adopcji dzieci i obniżania rangi religii w państwie. Obecnie w UE zaliczanych do pakietu praw człowieka.

Zachodni komuniści i socjaliści z polskimi komunistami, prze­pocz­wa­rzo­ny­mi w 1990 roku w socjaldemokratów (SLD i SDPL), nikczemnie od lat ukrywają przed Europejczykami udział w hiszpańskiej domowej masakrze ludności kilkuset emisariuszy . terrorystów z KPP, KPZU, KPZB, KZMP w większości pochodzenia żydowskiego, zbrodniarzy wchodzących w skład liczącej ponad pięć tysięcy najemników . rewolucjonistów komunistycznych - żydowsko-polskiej Brygady im. J. Dąbrowskiego, jak np. Bolesław Mołojec, jeden z późniejszych członków Związku Patriotów Polskich i Centralnego Biura Komunistów Polskich w ZSRR, współtwórców struktur PPR: Henryka Toruńczyk, Leona Rubinsteina, Juan Purleasa, Garcii, Juliusza Hibnera, Wacława Komara. Zbrodniarze ci wykorzystywali hiszpańskie rewolucyjne doświadczenie do tworzenia razem z NKWD w PRL służb Urzędu Bezpieczeństwa Publicznego (UBP), jak np. Stefan Kilianowicz, pseudonim Grzegorz Korczyński, potem w Gwardii Ludowej i Armii Ludowej - generał LWP, jeden ze sprawców masakry stoczniowców gdańskich w 1970 roku, Eugeniusz Szyr, późniejszy członek KC i Biura Politycznego PZPR.

SLD i SDPL chciałyby wymazać z komunistycznej historii Polski i Europy zbrodniczy udział w hiszpańskiej wojnie domowej komunistów żydowskich i polskich, a także chcieliby zapomnieć hiszpańskie zbrodnicze dziedzictwo po Brygadzie im. J. Dąbrowskiego, w które wpisany m.in. jest Stanisław Ulanowski, ps. Bolek. z podległą mu grupą oprawców komunistycznych. Nie chcą przypominania podległości Brygady Dąbrowszczaków. osławionej zbiorowymi egzekucjami Hiszpanów, 35 międzynarodowej dywizji najemników terrorystów komunistycznych i przywracania pamięci polskiej i europejskiej jej bezwzględnego i krwawego dowódcy gen. Waltera. Tenenbauma vel Karola Świerczewskego (1897- 1947), narodowości żydowskiej, z preparowanym życiorysem polskim. Gen. Świerczewski to jeden z bardzo wielu przykładów zbrodniczej przeszłości przodków SLD i SDPL, o wyjątkowym znaczeniu w historii komunizmu polskiego i międzynarodowego. znaczenie to nadają sukcesy związane również z dowodzeniem XIV brygadą i dywizją .A. znanych z pogromów narodu hiszpańskiego, rozprawiających się z ludnością przeciwną Frontowi Ludowemu.

Lista bojówkarzy "polskiego” batalionu im. Jarosława Dąbrowskiego

Dowódca batalionu:

Stanisław Ulanowski "Bolek" (24 października – 20 listopada 1936)

"Andre" (Francuz) (20 listopada 1936) – poległ

Wiktor Kuźnicki "Paweł Szkliniarz" (20 listopada 1936)

Ferdinand Kozowski "Petrow" (Bułgar) (20 – 21 listopada 1936)

Antoni Kochanek (21 – 26 listopada 1936)

Wiktor Kuźnicki "Paweł Szkliniarz" (26 listopada – 30 grudnia 1936)

Antoni Kochanek (30 grudnia 1936 – 2 stycznia 1937) – poległ

Wiktor Kuźnicki "Paweł Szkliniarz" (2 stycznia – 13 lutego 1937)

Józef Strzelczyk "Jan Barwiński" (13 lutego – 16 kwietnia 1937)

Komisarz polityczny:

Stanisław Matuszczak (24 października 1936 – 16 kwietnia 1937)

Adiutant batalionu:

Tadeusz Oppman (24 października – 20 listopada 1936)

Golender (20 listopada – 21 grudnia 1936) – poległ

Józef Matyja (21 grudnia 1936 – 2 stycznia 1937) – poległ

"Tonef" (2 – 24 stycznia 1937)

Adam Dawidowicz (24 stycznia – 16 kwietnia 1937)

Stanisław Ulanowski "Bolek" (20 lutego – 16 kwietnia 1937)

1 kompania

Dowódca:

Iwan Szewera "Wańka" (24 października – 16 listopada 1936)

Franciszek Pałka (16 – 20 listopada 1936) – poległ

Józef Jaźwiński (24 listopada 1936 – 16 kwietnia 1937)

Komisarz polityczny:

Franciszek Pałka (24 października – 20 listopada 1936) – poległ

Michał Jewczuk (24 listopada 1936 – 2 marca 1937)

Andrzej Szymański (2 marca – 16 kwietnia 1937)

2 kompania

Dowódca:

Adam Dawidowicz (24 października – 15 listopada 1936)

Józef Strzelczyk "Jan Barwiński" (15 listopada 1936 – 14 stycznia 1937)

(od 15 grudnia 1936 roku nastąpiło połączenie 2 kompanii z 1 kompanią, natomiast pod numerem drugim występowała do 24 stycznia 1937 roku kompania bałkańska)

Władysław Zjawiński (24 stycznia – 21 lutego 1937)

Wacław Komar (21 lutego – 14 kwietnia 1937)

Roman Kuligowski (14 – 16 kwietnia 1937)

Komisarz polityczny:

Mikołaj Jawny (24 października – 21 listopada 1936)

Karol Janta (24 listopada – 15 grudnia 1936)

"Zomeo" (Bułgar) (15 grudnia 1936 – 24 stycznia 1937)

Andrzej Szymański (24 stycznia – 21 lutego 1937)

Rudolf Gałecki (21 lutego – 16 kwietnia 1937)

3 kompania

Dowódca:

Antoni Kochanek (24 października – 21 listopada 1936)

(od 24 listopada 1936 roku 3 kompania została połączona z 2 kompanią, a od 15 grudnia 1936 roku także z 1 kompanią i występująca pod tymi numerami do 20 stycznia 1937 roku)

Wacław Komar (20 stycznia – 21 lutego 1937)

(od 21 lutego 1937 roku nastąpiło kolejne połączenie 3 kompanii z 2 kompanią i nowa kompania występowała pod numerem drugim, od 2 marca 1937 roku numer trzeci przejęła kompania bałkańska)

Nikoł Marinow "Christow" (2 marca – 16 kwietnia 1937)

Komisarz polityczny:

Karol Janta (24 października – 24 listopada 1936)

Jan Rutkowski "Szymon" (20 stycznia – 21 lutego 1937)

Josif Baikdudch (Bułgar) (2 marca – 16 kwietnia 1937)

Kompania ciężkich karabinów maszynowych

Dowódca:

Wiktor Kuźnicki "Paweł Szkliniarz" (24 października – 20 listopada 1936)

Stanisław Wrocławski (20 listopada 1936) – poległ

Franciszek Błażej (24 listopada 1936 – 16 kwietnia 1937)

Komisarz polityczny:

Leon Inzelsztain (24 października – 20 listopada 1936) – poległ

Seweryn Kirszenbaum "Sewek" (24 listopada 1936 – 2 marca 1937)

Józef Ziółkowski (2 marca – 16 kwietnia 1937)

Kompania bałkańska

Dowódca:

Mirkič (15 – 16 listopada 1936) – poległ

Nikoł Marinow "Christow" (16 listopada – 15 grudnia 1936)

(od 15 grudnia 1936 roku kompania bałkańska występowała pod numerem drugim i do 24 stycznia 1937 roku dowodził nią Józef Strzelczyk "Jan Barwiński")

Nikoł Marinow "Christow" (24 stycznia – 16 kwietnia 1937)

(od 2 marca 1937 roku do 16 kwietnia 1937 roku kompania występowała pod numerem trzecim)

Komisarz polityczny:

Ilisch (15 listopada – 15 grudnia 1936)

"Zomeo" (15 grudnia 1936 – 14 stycznia 1937)

Dudek (Jugosłowianin) (24 stycznia – 2 marca 1937)

Josif Baikdudch (2 marca – 16 kwietnia 1937)

Kompania hiszpańska "Ambinete"

Dowódca:

Barnabe Vera (21 lutego – 16 kwietnia 1937)

Komisarz polityczny:

José Lacierra (21 lutego – 2 marca 1937)

Miguel Martinez Morales (2 marca – 16 kwietnia 1937)

Lista bojówkarzy brygady międzynarodowej im. Jarosława Dąbrowskiego

Dowództwo brygady:

Dowódca:

Fernando Gerasi y Mechulan (Hiszpan) (16 kwietnia – 15 lipca 1937)

Józef Strzelczyk "Jan Barwiński" (15 lipca 1937 – 28 marca 1938)

Michaił Chwatow "Charczenko" (Ukrainiec) (28 marca – 30 sierpnia 1938)

Bolesław Mołojec "Edward" (30 sierpnia – 24 września 1938)

Komisarz polityczny:

Stanisław Matuszczak (16 kwietnia – 2 sierpnia 1937)

Tadeusz Ćwik "Władysław Stopczyk" (2 sierpnia – 15 września 1937)

Stanisław Matuszczak (15 września 1937 – 28 marca 1938)

Lorenzo Varela (Hiszpan) (28 marca – 24 września 1938)

Szef sztabu:

Miraku (Albańczyk) (16 kwietnia 1937 – 28 marca 1938)

Tadeusz Oppman (28 marca – 3 kwietnia 1938)

Wiktor Mencel "Seweryn Mazrycer" (3 kwietnia – 9 kwietnia 1938)

Henryk Toruńczyk (9 kwietnia – 24 września 1938)

Komuniści i socjaliści narodowości polskiej – członkowie XIII Brygady Międzynarodowej im. Jarosława Dąbrowskiego w czasie wojny domowej i sowieckiej interwencji w Hiszpanii w latach 1936–1939 byli realizatorami polityki stalinowskiej na Półwyspie Iberyjskim. Ze względów propagandowych wykorzystali jako patrona zasłużonego polskiego dowódcę, członka Komitetu Centralnego Narodowego, przekształconego w Rząd Narodowy w okresie Powstania Styczniowego, emigranta we Francji, który, po klęsce w wojnie z Prusami w roku 1871, stanął na czele wojsk tzw. Komuny Paryskiej i zginął na barykadach w Paryżu.

Większość z nich dążyła do budowy w Hiszpanii państwa stalinowskiego. Rzeczpospolita Polska pozbawiła ich obywatelstwa polskiego.

W latach wojny jako tzw. „hiszpanie” stali się zapleczem kadrowym dla powstających w centralnej Polsce oddziałów komunistycznej Gwardii Ludowej PPR. Jej pierwszym dowódcą był „hiszpan”, przeszkolony w ZSRS dywersant Bolesław Mołojec – jeden z dowódców Brygady im. Dąbrowskiego w 1938 roku.

Jako „dąbrowszczacy” stali się częścią propagandowego mitu w okresie PRL, głoszącego, iż komuniści w różnych krajach świata walczyli o wyzwolenie „narodowe i społeczne”, przy pełnym przemilczeniu ich dążeń do rozszerzenia systemu stalinowskiego i zasięgu totalitarnego ZSRS na inne kraje Europy.

Po 1989 roku, po „układzie” okrągłego stołu również nastąpiła zmowa milczenia nad zbrodniami „Dąbrowszczaków” i ich zdradzie Polski. Cenzurę na wszelkie informację o tych tematach nałożyła Gazeta Wyborcza i podlegli jej politycy,reprezentujący tzw. poprawność polityczną. Mało tego są próby zafałszowywania historii i wybielanie zbrodni tych zdrajców narodowych. Przykładem jest Barbara Toruńczyk [serdeczna przyjaciółka Adama Michnika]- która jest autorką listu otwartego w obronie przywilejów komunistów „polskich” walczących w Brygadach Międzynarodowych w hiszpańskiej wojnie domowej 1936-1939 ze względu na fakt iż jej ojciec Henryk Toruńczyk był jednym z dowódców bojówkarskiej Brygady im.Dąbrowskiego odpowiedzialnej za komunistyczne zbrodnie na terenie Hiszpanii.