Operacja Tannenberg (niem. Unternehmen "Tannenberg") – to kryptonim niemieckiej nazistowskiej akcji, mającej na celu przeprowadzenie eksterminacji polskiej warstwy przywódczej (niem. Liquidierung der polnischen Führungsschicht) i inteligencji w 1939 roku.
Koncepcja tej eksterminacji zrodziła się jeszcze w czasie opracowywania przez Niemców Generalplan Ost. Miała ona stanowić mały plan zagłady, przeprowadzonej jeszcze pod osłoną działań wojennych. W maju 1939 w Głównym Urzędzie SD Reichsführera SS Heinricha Himmlera powstała specjalna komórka Zentralstelle II/P (Polen), której zadaniem było sporządzanie list proskrypcyjnych Polaków (Sonderfahndungsbuch Polen), uznanych z racji swojej działalności publicznej za szczególnie niebezpiecznych dla III Rzeszy. Znalazły się na niej nazwiska 61 000 Polaków. Wśród nich byli przedstawiciele duchowieństwa, politycy, ludzie kultury, nauki i sztuki, przedsiębiorcy, powstańcy wielkopolscy i śląscy, działacze plebiscytowi na Warmii i Mazurach i na Górnym Śląsku, członkowie Związku Polaków w Niemczech, Partii Narodowo-Demokratycznej i Polskiego Związku Zachodniego. W lipcu 1939 roku doszło do porozumienia między Oberkomando des Heeres (OKH) i szefem berlińskich central Sicherheitspolizei i Sicherheitsdienst, Heydrichem. W myśl tego porozumienia każda z pięciu armii przygotowywanych do agresji na Polskę miała otrzymać podporządkowaną sobie grupę operacyjną, składającą się z gestapo, kripo (Kriminalpolizei) i SD (Sicherheitsdienst). Po wybuchu wojny, w pierwszej połowie września, dodano dalsze podobne trzy podgrupy operacyjne; łącznie około 2700 ludzi.
Kierowanie akcją przejął szef RSHA, dowódca Sicherheitspolizei i Sicherheitsdienst Reinhard Heydrich. 25 sierpnia 1939 specjalnie w tym celu stworzono w gestapo specjalny Referat do Spraw Operacji "Tannenberg". W czasie kampanii wrześniowej pod bezpośrednimi rozkazami Heydricha pozostawało 8 Grup Operacyjnych (Einsatzgruppen Sipo und SD), operujących na tyłach Wehrmachtu, którym podporządkowano także oddziały SS-Totenkopf. Od 1 września do 25 października 1939 w wyniku przeprowadzenia ponad 760 masowych mordów, życie straciło ponad 20 000 Polaków.
Niemcy osłabili skutecznie wolę oporu na polskich ziemiach zachodnich. Życie straciło ponad 20 000 Polaków. Już wkrótce, jesienią 1939, mogli przystąpić do przesiedlenia tamtejszej ludności polskiej na terytorium pomiędzy Wisłą a Bugiem. Ogółem, w następnych latach, z polskich terenów wcielonych do Rzeszy wysiedlono 1 000 000 osób, w tym 750 000 Polaków, pozostałe ponad 8 mln. ludności polskiej stało się automatycznie obywatelami Rzeszy.
Pierwsze masowe egzekucje w ramach operacji Tannenberg (Wielkopolska)
W Wielkopolsce w dniach 20 - 23 października 1939 odbyły się pierwsze masowe, publiczne egzekucje dokonane w ramach Operacji Tannenberg (niem. Unternehmen "Tannenberg"). Miejscem eksterminacji był: Śrem, Książ, Kórnik, Mosina, Środa, Kostrzyn, Gostyń, Poniec, Krobia, Kościan, Śmigiel, Leszno, Osieczna i Włoszakowice i w sumie pochłonęły 275 zamordowanych.
Mord miała charakter eksterminacji i dotyczył uznanych przez Niemców za szczególnie niebezpiecznych dla III Rzeszy Polaków. Ofiary znalazły się na spisach proskrypcyjnych ze względu na działalność publiczną i patriotyczną. sporządzonych przez specjalną komórkę wywiadu SS współpracującą z lokalnymi mniejszościami niemieckimi. Na spisach znajdowali się: duchowni, politycy, pedagodzy, ludzie kultury, nauki i sztuki, przedsiębiorcy, powstańcy wielkopolscy i śląscy, działacze plebiscytowi na Warmii i Mazurach i na Górnym Śląsku, członkowie Związku Polaków w Niemczech, Partii Narodowo-Demokratycznej, Polskiego Towarzystwa Gimnastycznego "Sokół" i Polskiego Związku Zachodniego uznani za „warstwę kierowniczą”. Egzekucje poprzedzały posiedzenia sądu doraźnego.
Bezpośrednimi sprawcami zbrodni byli członkowie sądu doraźnego policji bezpieczeństwa przy (niem.) 14 Einsatzkommando der Sicherheitspolizei w Poznaniu:
oraz przedstawiciele ludności cywilnej:
Do grona pomocników w zbrodni należą także:
Z zakresu pełnionej przez nich władzy wynika, że są oni odpowiedzialni za organizacyjne przygotowanie posiedzenia sądu oraz egzekucji.
Ofiary egzekucji wg miejsca rozstrzelania
Śrem 20 października (około godz. 10)
- 19 nazwisk - zbrodnia dokonana przez Einsatzkommando 14
Środa Wielkopolska 20 października (około godz. 9)
- 29 nazwisk - zbrodnia dokonana przez Einsatzkommando 15
Książ 20 października (około godz. 16)
- zbrodnia dokonana przez Einsatzkommando 14
Kórnik 20 października (około godz. 8)
- 15 nazwisk - zbrodnia dokonana przez Einsatzkommando 11
Mosina 20 października (około godz. 14.30)
- 15 nazwisk - zbrodnia dokonana przez Einsatzkommando 11
Kostrzyn 20 października (około godz. 15.30)
- 27 nazwisk - zbrodnia dokonana przez Einsatzkommando 15
Leszno 21 października (godziny ranne)
Osieczna 21 października (po południu)
- zbrodnia dokonana przez Einsatzkommando 14/VI
Włoszakowice 21 października (pod wieczór)
- zbrodnia dokonana przez Einsatzkommando 14/VI
Gostyń 21 października (około godz. 10)
- zbrodnia dokonana najprawdopodobniej przez Einsatzkommando 11
Krobia 21 października (po południu)
- 15 nazwisk - zbrodnia dokonana najprawdopodobniej przez Einsatzkommando 11
Poniec 21 października (wieczorem)
- zbrodnia dokonana najprawdopodobniej przez Einsatzkommando 11
Kościan 23 października
- 26 osób - zbrodnia dokonana przez Einsatzkommando 14
Śmigiel 23 października
- zbrodnia dokonana przez Einsatzkommando 14