Wiaczesław Mołotow

Wiaczesław Michajłowicz Mołotow - Skriabin (urodzony 9 marca/25 lutego (jul.) 1890 - zmarł 8 listopada 1986) rosyjski komunista, polityk radziecki, odpowiedzialny za zbrodnie ludobójstwa popełnione przez ZSRR. W decydującym dla Europy okresie kierował radziecką polityką zagraniczną. W nocy z 23 na 24 sierpnia 1939 roku podpisał układ o nieagresji z Niemcami (zwany układem Ribbentrop-Mołotow). Pakt ten był ważnym zabezpieczeniem dla Hitlera i ułatwił rozpoczęcie II wojny światowej atakiem na Polskę. 28 września 1939 roku podpisał układ o przyjaźni i granicy z Niemcami (IV rozbiór Polski).

5 marca 1940 na posiedzeniu Biura Politycznego KC KPZR podpisał decyzję o wymordowaniu 22467 polskich oficerów, żandarmów, policjantów, osadników, ziemian i inteligentów więzionych w obozach NKWD (zbrodnia katyńska).

12 listopada 1940 roku przybył do Berlina, aby negocjować warunki przystąpienia Związku Radzieckiego do "osi" Berlin-Rzym-Tokio. Hitler nie zaakceptował postawionych przez Stalina warunków.

W lipcu 1941 roku Mołotow podpisał układ o pomocy wzajemnej z Wielką Brytanią a w październiku protokół o pomocy wojskowej Stanów Zjednoczonych (Lend-lease). W latach 1943-1945 brał udział w najważniejszych konferencjach, między innymi konferencji jałtańskiej dającej hegemonię Związkowi Radzieckiemu w Europie Środkowej i Wschodniej.

Po wojnie stopniowo odsuwany od władzy (utracił stanowisko ministra spraw zagranicznych na rzecz Andrieja Wyszyńskiego 4 marca 1949 roku). Na polecenie Stalina w 1949 roku aresztowano jego żonę, z pochodzenia Żydówkę.

Po śmierci Stalina w 1953 roku, wszedł w skład tzw. I triumwiratu (Beria, Malenkow, Mołotow) i ponownie objął stanowisko ministra spraw zagranicznych. W czerwcu 1957 roku, na plenum KC KPZR, podjął nieudaną próbę obalenia sekretarza generalnego Nikity Chruszczowa. Został za to usunięty z Komitetu Centralnego i wysłany w charakterze ambasadora do Mongolii. Później był szefem misji ZSRR przy Międzynarodowej Agencji Energii Atomowej w Wiedniu. W 1961 roku za krytykę Nikity Chruszczowa przed XXII Zjazdem KPZR został usunięty z partii i wysłany na emeryturę. W roku 1984 przyjęty ponownie w szeregi KPZR przez Konstantina Czernienkę.