Kazimieras Garšva (ur. 11 listopada 1950 w Linkowie) - przewodniczący nacjo­na­lis­tycz­ne­go i antypolskiego stowarzyszenia "Vilnija".

W latach 1968-73 studiował literaturę i filologię litewską na Wileńskim Uni­wer­sy­te­cie Państwowym, naukę kon­ty­nu­o­wał na Moskiewskim Uniwersytecie im. Łomonosowa (1973-76). W 1973 roku podjął pracę w Instytucie Języka Li­tew­skie­go.

W 1977 roku obronił dysertację na temat samogłosek w języku litewskim ("Priegaidės fonologinėje sistemoje remiantis lietuvių kalbos medžiaga"). W 1993 roku uzyskał habilitację.

Jest autorem ponad 100 publikacji naukowych i 5 książek oraz współautorem "Gramatyki współczesnej języka litewskiego". Zajmuje się badaniem dialektów języka litewskiego i jego historią, fonetyką i etymologią.

Stoi na czele radykalnej antypolskiej organizacji "Vilnija" broniącej rzekomo zagrożonej litewskości Litwy Wschodniej. Stowarzyszenie wsławiło się m.in. żądaniem delegalizacji Akcji Wyborczej Polaków na Litwie za działania sprzeczne z konstytucją, dyskryminację języka litewskiego w samorządach Wileńszczyzny oraz rozniecanie waśni narodowych.

Znany jest ze swojego skrajnie antypolskiego nastawienia, zwolennik „dokończenia depolonizacji Wileńszczyzny z lat 1939-1945.