Henryk Janusz Floyar-Rajchman (ur. 7 gru­dnia 1893 w Warszawie, zm. 22 marca 1951 w Nowym Jorku) – polski polityk obozu piłsudczyków, dyplomata i działacz państwowy II Rzeczypospolitej, major dy­plo­mo­wa­ny piechoty Wojska Polskiego II Rzeczypospolitej, wiceminister oraz mi­ni­s­ter przemysłu i handlu, poseł na Sejm IV kadencji.

Do 1911 uczęszczał do VI Gimnazjum Filologicznego w Warszawie, w tym sa­mym roku uzyskał maturę w I Szkole Re­al­nej w Krakowie. Do 1917 nosił nazwisko Reichman. W latach 1918–1920 stu­dio­wał prawo na Uniwersytecie Jagiellońskim.

Od 1912 do 1914 działał w krakowskim „Strzelcu”. W czasie I wojny świa­to­wej był żołnierzem 5 Pułku Piechoty Legionów Polskich i Polskiej Or­ga­ni­za­cji Wojskowej. Od 1918 do 1919 przebywał w Zakopanem. W styczniu 1920 wstąpił do Wojska Polskiego.

W latach 1921–1923 był słuchaczem II Kursu Normalnego Wyższej Szkoły Wojennej w Warszawie. Z dniem 1 października 1923, po ukończeniu kursu i uzyskaniu dyplomu naukowego oficera Sztabu Generalnego, został przydzielony do 61 Pułku Piechoty w Bydgoszczy. 3 maja 1922 został zweryfikowany w stopniu kapitana ze starszeństwem z 1 czerwca 1919 i 1135. lokatą w korpusie oficerów piechoty.

W 1925 pracował w sztabie Dowództwa Okręgu Korpusu IX w Brześciu. Z dniem 1 października 1926 został przeniesiony z Dowództwa Okręgu Korpusu Nr I w Warszawie do Biura Inspekcji Generalnego Inspektora Sił Zbrojnych w Warszawie. 18 lutego 1928 awansował na majora ze sta­r­sze­ń­stwem z 1 stycznia 1928 i 86. lokatą w korpusie oficerów piechoty. 20 sierpnia 1928 roku został attaché wojskowym przy Poselstwie Polskim w Tokio. Od 1935 w stanie spoczynku.

W latach 1933–1934 był wiceministrem, a od 15 maja 1934 do 12 paź­dzie­r­ni­ka 1935 w rządach Leona Kozłowskiego i Walerego Sławka ministrem przemysłu i handlu. W latach 1935–1938 był posłem na Sejm RP.

W lipcu 1938 został wybrany do specjalnej komisji do spraw cen ar­ty­ku­łów rolniczych. We wrześniu 1939 wraz z Ignacym Matuszewskim organizował i przeprowadził ewakuację 75 ton złota rezerw Banku Po­l­skie­go przez Rumunię, Turcję, Syrię do Francji, gdzie zostało ono prze­ka­za­ne Rządowi RP.

Odsunięty przez otoczenie gen. Władysława Sikorskiego od służby pań­stwo­wej. Od stycznia 1940 przebywał we Francji, następnie w Wielkiej Brytanii, a od czerwca 1941 w Nowym Jorku. W 1942 był współ­or­ga­ni­za­to­rem Komitetu Narodowego Amerykanów Polskiego Pochodzenia (KNAPP), a w 1943 Instytutu Józefa Piłsudskiego w Ameryce (został w nim wice­pre­ze­sem zarządu).

18 listopada 2016 szczątki mjr. Henryka Floyar-Rajchmana i płk. Ignacego Matuszewskiego zostały ekshumowane na cmentarzu Calvary Cemetery w Woodside ((Queens, Nowy Jork) w Stanach Zjednoczonych, po czym 23 listopada 2016 przywiezione do Polski, a 10 grudnia 2016 pochowane na Cmentarzu Wojskowym na Powązkach w kwaterze żołnierzy Wojska Pol­skie­go poległych w wojnie 1920 roku.

Ordery i odznaczenia

• Krzyż Srebrny Orderu Virtuti Militari – 1923
• Wielka Wstęga Orderu Odrodzenia Polski – 11 listopada 1935
• Krzyż Niepodległości – 1931
• Krzyż Walecznych – 1922, czterokrotnie
• Srebrny Krzyż Zasługi – 1929
• Medal Pamiątkowy za Wojnę 1918-1921 „Polska Swemu Obrońcy”
• Medal Dziesięciolecia Odzyskanej Niepodległości
• Odznaka Pamiątkowa Generalnego Inspektora Sił Zbrojnych – 12 maja 1936
• Srebrny i Brązowy Medal Waleczności – Austro-Węgry
• Order Skarbu Świętego IV klasy – Japonia (1929)