Stanisław Broniewski, pseud. Stefan Orsza, Witold, K. Krzemień (ur. 29 grudnia 1915 w Warszawie, zm. 30 grudnia 2000 w Warszawie) – polski ekonomista, naczelnik harcerskiej konspiracji, harcmistrz, podporucznik AK.

Urodził się 29 grudnia 1915 w Warszawie. W 1928 wstąpił do Związku Harcerstwa Polskiego – 3 Warszawskiej Drużyny Harcerzy im. ks. J. Poniatowskiego, później był m.in. instruktorem harcerskim w Chorągwi Wielkopolskiej ZHP.

We wrześniu 1939 współorganizator Pogotowia Harcerzy w Warszawie. Podczas II wojny światowej w Szarych Szeregach, m.in.: 1941 komendant Okręgu Południowego w Chorągwi Warszawskiej i organizacji Wawer, 1941-1943 komendant Chorągwi Warszawskiej, od lutego do maja 1943 komendant Grup Szturmowych w Warszawie, od maja 1943 do października 1944 Naczelnik Szarych Szeregów. Dowódca akcji pod Arsenałem (marzec 1943), uczestnik powstania warszawskiego 1944. Jeniec obozu w Bergen-Belsen.

Od 1945 komendant Harcerstwa wśród Polaków w Niemczech. Po powrocie do kraju w 1946 pracował m.in. w Centralnym Urzędzie Planowania, Radzie Ekonomicznej przy Radzie Ministrów, Instytucie Kształtowania Środowiska, UŁ.

W 1989 został przewodniczącym Krajowego Komitetu Odrodzenia ZHP oraz Rady Ochrony Pamięci Walk i Męczeństwa. Współzałożyciel Związku Harcerstwa Rzeczypospolitej, w latach dziewięćdziesiątych działał na rzecz zjednoczenia Polskiego Harcerstwa.

Pełnił funkcję Honorowego Przewodniczącego Stowarzyszenia Szarych Szeregów. W kwietniu 1992 otrzymał honorowe obywatelstwo miasta Warszawy. Zmarł po długiej chorobie 30 grudnia 2000, w Wesołej w wieku 85 lat.

Pogrzeb hm. Stanisława Broniewskiego "Orszy" odbył się 9 stycznia 2001 roku na cmentarzu Cmentarzu Wojskowym na Powązkach w Warszawie.

Jan Nowak Jeziorański i Stanisław Broniewski-"Orsza" po pogrzebie Gen. Tadeusza "Bora"-Komorowskiego, Cmentarz Wojskowy na Powązkach, 30 lipca 1994. (fot. Andrzej Kobos)