Bitwa na Porytowym Wzgórzu – bitwa między wojskiem niemieckim (dowodzonym przez gen. Siegfrieda Haenicke) a polskimi i radzieckimi partyzantami (pod dow. Nikołaja Prokopiuka), która miała miejsce 14 czerwca 1944.
Wiosną 1944 na terenach Lubelszczyzny działało wiele organizacji partyzanckich. Partyzanci ci byli spychani coraz bardziej na zachód w związku ze zbliżającym się frontem. Starali się atakować niemieckie konwoje z zaopatrzeniem. Już w maju Niemcy mieli szczegółowo opracowaną akcję "Sturmwind" ("wicher"), która miała na celu zlikwidowanie partyzantów w lasach Janowskich. Dowodzenie nad akcją objął gen. Siegfried Haenicke.
14 czerwca na Porytowym Wzgórzu znalazło się około 3000 partyzantów polskich i radzieckich pod dowództwem Nikołaja Prokopiuka. Byli szczelnie okrążeni przez siły niemieckie. Po całodziennym ostrzale w nocy zapadła decyzja o próbie przełamania niemieckiego oblężenia i zaczęła się regularna bitwa, która zakończyła się pełnym zwycięstwem partyzantów.
Bibliografia