Zbrodnia w Orzeszynie – zbrodnia dokonana w niedzielę 11 lipca 1943 przez oddział Ukraińskiej Powstańczej Armii na ludności narodowości polskiej. Miejscem zbrodni była kolonia Orzeszyn położona w gminie Poryck, powiat włodzimierski województwa wołyńskiego.

Wskutek tej akcji na ogólną liczbę 340 mieszkańców zginęło według różnych źródeł od 270 do (co najmniej) 306 Polaków.

W dniu zbrodni rano kolonia została otoczona przez upowców. Napastnicy zabrali do lasu 15 polskich mężczyzn i podjęli próbę ich rozstrzelania, jednak Polacy ratowali się ucieczką. Zginęła tylko jedna osoba.

Około godziny 11, po usłyszeniu strzałów w pobliskim Porycku upowcy przystąpili do eksterminacji pozostałych Polaków. Ludność kolonii spędzono do środka osady tłumacząc, że ma rozpocząć się bój z Niemcami i w centrum kolonii będzie bezpieczniej. Następnie ofiary podzielono na dwie grupy i rozstrzelano. Rannych dobijano bagnetami. Zwłoki ofiar wrzucono do sowieckich okopów z lat 1940-1941.

Domy Polaków zostały obrabowane i w późniejszym czasie spalone.

Źródła

• Władysław Filar, Wołyń 1939-1944, Toruń 2003.
• Władysław Siemaszko, Ewa Siemaszko, Ludobójstwo dokonane przez nacjonalistów ukraińskich na ludności polskiej Wołynia 1939-1945, Warszawa 2000, ISBN 83-87689-34-3