Bitwa pod Husynnem - 24 września 1939 – jedna z bitew polskiej wojny obronnej, starcie oddziałów polskich (szwadron konny Policji Państwowej z Warszawy, szwadron zapasowy 14 Pułku Ułanów Jazłowieckich oraz batalion chemiczny) z oddziałami Armii Czerwonej.

23 września w rejonie Hrubieszowa przekroczył Bug 8 Korpus Strzelecki Armii Czerwonej. Składał się on z 44. i 81. dywizji strzeleckich. Pomiędzy Strzyżowem a Hrubieszowem batalion rozpoznawczy 81. ds stoczył walkę z jakimś polskim pododdziałem.

Formacja konna Policji Państwowej

Nieco później tego samego dnia inny – złożony z resztek rozbitych wcześniej formacji – oddział polski kierował się na południe, lecz nagle drogę zastąpiła mu piechota sowiecka. Dowódca zdecydował się przełamać sowiecki kordon sztur­mem. Początkowo (pro­wa­dzo­na przez po­li­cjan­tów) szarża około 400 polskich kawalerzystów oraz ostrzał z 36 moździerzy 81 mm, będących na uzbrojeniu batalionu che­mi­czne­go, spowodował panikę i duże straty w szeregach piechoty nieprzyjaciela.

Sytuację na niekorzyść Polaków odmieniło użycie przez Sowietów ukrytej za wzgórzami – w dolinie Bugu – formacji pancernej, w efekcie czego oddział polski został okrążony i – po krwawej walce – zmuszony do poddania się.

Według relacji kaprala podchorążego Włodzimierza Rzeczyckiego z 14. pułku ułanów po bitwie Sowieci zamordowali 25 polskich jeńców

Bibliografia

• Cezary Leżeński i Lesław Kukawski: O kawalerii polskiej XX wieku, Ossolineum 1991, ISBN 83-04-03364-X
• Ryszard Szawłowski: Wojna polsko-sowiecka 1939, t. 1-2, Wydawnictwo ANTYK 1997, ISBN 83-86482-49-4