http://www.ipn.gov.pl/portal/pl
Apel Antygony. List otwarty w sprawie dąbrowszczaków
Bogdan Pliszka: "IBERYZACJA SLD? Od la Pasionarii do Jarugi-Nowackiej
Henryk Toruńczyk (ur. 8 lutego 1909 we Włocławku, zm. 18 stycznia 1966) – komunista żydowskiego pochodzenia, pułkownik Ludowego Wojska Polskiego.
Przed wojną należał do antypolskiej tzw.Komunistycznej Partii Polski. Ukończył studia w Belgii, uzyskując tytuł zawodowy inżyniera tekstylnego oraz podchorążówkę w Polsce. W latach 1937- 1939 brał udział jako ochotnik w wojnie domowej w Hiszpanii. W 1938 kolejno: adiutant w batalionach im. Palafoxa i Mickiewicza, następnie szef sztabu brygady pod dowództwem Bolesława Mołojca. Po rozwiązaniu brygad pozostał w Hiszpanii by, w 1939 w stopniu majora, objąć dowództwo powtórnie sformowanej XIII Brygady Międzynarodowej. Następnie objął dowództwo wszystkich jednostek międzynarodowych.
XIII Brygada Międzynarodowa im. Jarosława Dąbrowskiego, potocznie: Dąbrowszczacy – grupa polskich komunistów i zdrajców narodowych, wojny domowej w Hiszpanii w latach 1936−1939, walczących w składzie terrorystycznych Brygad Międzynarodowych po stronie wojsk republikańskich [sowieckich] przeciwko wojskom gen. Francisco Franco. Faktycznie, tak jak wszystkie Brygady Międzynarodowe XIII Brygada była organizowana i nadzorowana przez Komintern i sowieckie służby bezpieczeństwa NKWD.
Komunistyczni bojówkarze rozpalili ogień wojny domowej w Hiszpanii w katolickim kraju. Wojnę o niebywałej eskalacji nienawiści, zniszczenia, zwyrodnienia. Jej znaki szczególne to:
Za to Henryk Toruńczyk został pozbawiony obywatelstwa polskiego przez władze polskie II RP.
Po zakończeniu walk przekroczył granicę francuską i został internowany w obozach: Vernet i Dżilfa. W 1943 uciekł do ZSRR. Został tam, w stopniu pułkownika, dowódcą Samodzielnego Batalionu Szturmowego. Pierwszy dowódca zbrodniczego Korpusu Bezpieczeństwa Wewnętrznego od marca do maja 1945. Po wojnie został oddelegowany do administracji Ziem Odzyskanych, a następnie został dyrektorem departamentu w Ministerstwie Przemysłu Lekkiego.
Syn aktywisty Bundu. Ojciec profesora topologii, Adama Henryka Toruńczyka, i publicystki i wydawcy Barbary Toruńczyk, twórczyni "Zeszytów Literackich".
Barbara Toruńczyk - córka Henryka Toruńczyka (pseud. Julia Juryńska, ur. 26 września 1946 r. w Warszawie), publicystka, eseistka, historyk literatury, wydawca, przyjaciółka Adama Michnika.
Córka komunisty Henryka (1909-1966) i Romany (1915-2000) Toruńczyk. Studiowała socjologię na Wydziale Filozofii Uniwersytetu Warszawskiego (1964-1968) oraz Wydziale Filozofii Katolickiego Uniwersytetu Lubelskiego (mgr 1974).
W 1963 r. uczestniczyła w zebraniach Klubu Poszukiwaczy Sprzeczności, założonego przez Jana Grossa, Jana Kofmana i Adama Michnika.
Uczestniczka wydarzeń marcowych 1968, aresztowana i wyrzucona z UW z zakazem studiów na uczelniach państwowych).
Współpracowniczka KOR (1976-1981), następnie Towarzystwa Kursów Naukowych (1977-1981). W latach 1978-1981 współpracownik Oficyny Literackiej NOW-a, "Biuletynu KOR", czasopisma "Krytyka". Od 1979 do 1980 r. redaktor pisma Res Publica.
W 1982 r. w Paryżu założycielka i redaktor naczelny kwartalnika "Zeszyty Literackie". W latach 1986-1987 przebywała na stypendium The Mary Ingraham Bunting Institute Radcliff College (USA).
Zamężna z Roberto Salvadorim. Mieszka w Warszawie, na Ochocie.
Jest autorką listu otwartego w obronie przywilejów komunistów tzw. Polaków walczących w Brygadach Międzynarodowych w hiszpańskiej wojnie domowej 1936-1939 po stronie sowieckiej (walczył w nich jej ojciec).