Siarhiej Prytycki

Siarhiej Prytycki (biał. Сяргей Восіпавіч Прытыцкі) (ur. 1 lutego 1913 w Harkawiczach pod Sokółką, zm. 13 czerwca 1971 w Mińsku) – działacz partyjny i państwowy okresu II Rzeczypospolitej i Związku Radzieckiego, w latach 1968-1971 przewodniczący Rady Najwyższej Białoruskiej SRR., zdrajca II RP, agent sowiecki i morderca sądowy.

W 1931 został sekertarzem rejonowego komitetu młodzieżowej organizacji KPZB w Krynkach, później analogiczną funkcję pełnił w komitecie okręgowym w Grodnie i Słonimiu. Kierował strajkami pracowników leśnych na ziemiach północno-wschodnich II RP.

W latach 1934-1935 kształcił się na Wyższej Szkole Partyjnej WKP(b) w Mińsku.

Podczas procesu działaczy komunistycznych w Wilnie w 1936 zastrzelił w sali sądowej jednego ze świadków. Został skazany na karę śmierci, jednak ostatecznie wyrok zamieniono na karę więzienia.

Po włączeniu ziem północno-wschodnich RP w skład Związku Radzieckiego sprawował urząd wiceprzewodniczącego Obwodowego Komitetu Wykonawczego w Białymstoku (1939-1941).

Po agresji niemieckiej na ZSRR ewakuował się na wschód Białorusi, gdzie od czerwca do sierpnia brał udział w pracach nad stworzeniem systemu obronnego na Mohylewszczyźnie i Homelszczyźnie. W sierpniu 1941 został powołany w szeregi Armii Czerwonej.

Od 1942 do 1944 piastował stanowisko II sekretarza Komsomołu Białoruskiej SRR.

Po powrocie na Białoruś w 1944 objął urząd I sekretarza Obwodowych Komitetów KP(b)B w Grodnie, Baranowiczach i Mołodecznie (1949-1952 і 1953-1960), a później w Mińsku (1960–1962). Od 1962 do 1968 był sekretarzem KC KPB oraz wicepremierem Białoruskiej SRR.

22 stycznia 1968 objął stanowisko przewodniczącego Prezydium Rady Najwyższej Białoruskiej SRR – urząd sprawował do śmierci.

Został pochowany na Cmentarzu Wschodnim w Mińsku.

Był prototypem głównego bohatera w filmie fabularnym "Чырвонае лісьце". Po śmierci przedmiot kultu państwowego – jego imieniem nazwano m.in. prospekt i plac w Mińsku.