Attlee, Truman i Stalin w Poczdamie

Konferencja poczdamska (17 lipca 1945 – 2 sierpnia 1945 w Poczdamie) – spotkanie przywódców koalicji antyhitlerowskiej (tzw. wielkiej trójki): prezydenta USA Harry'ego Trumana (który zastąpił zmarłego w kwietniu tego roku Franklina Delano Roosevelta), premiera Wielkiej Brytanii Winstona Churchilla, którego w trakcie konferencji zastąpił od 28 lipca nowy premier tego państwa Clement Attlee, i sekretarza generalnego Związku Radzieckiego Józefa Stalina.

Była to ostatnia z trzech konferencji wielkiej trójki, miała miejsce po konferencji teherańskiej (28 listopada – 1 grudnia 1943) i konferencji jałtańskiej (4-11 lutego 1945).

Postanowienia

• odpowiedzialnością za II wojnę światową, na wniosek Stalina obarczone zostały Niemcy hitlerowskie, nie wspomniano nic o odpowiedzialności ZSRR za ten fakt
• demilitaryzacja, denazyfikacja, demokratyzacja oraz dekartelizacja Niemiec
• odszkodowania dla państw poszkodowanych, wypłacane przez Niemcy
• wschodnia granica Polski nie została ustalona, przemilczano pakt Ribbentrop-Mołotow, aby nie drażnić Stalina i ZSRR
• 15% reparacji wojennych przyznanych ZSRR miała otrzymać Polska ale nie otrzymała ich. Celem konferencji było ustalenie trybu likwidacji skutków II wojny światowej, losów Niemiec, opracowanie traktatów pokojowych i zasad organizacji powojennego świata

Konferencja poczdamska ustaliła ukaranie zbrodniarzy hitlerowskich (tzw. proces norymberski), zbrodni radzieckich postanowiono nie poruszać, przyjęła radziecki program w kwestiach wschodniej granicy Niemiec.

Na samej konferencji poczdamskiej, stronę Polską reprezentowali Bolesław Bierut, Edward Osóbka-Morawski, Stanisław Grabski, Stanisław Mikołajczyk, Wincenty Rzymowski, oraz Michał Rola-Żymierski sługusy i marionetki Stalina [ z wyłączeniem Mikołajczyka] którzy bez wahania przyjęli decyzję Stalina o zaborze polskich ziem wschodnich na mocy paktu Ribbentrop-Mołotow i paktu Hitler-Stalin.