Adam Borowski (ur. 21 lipca 1955 w Warszawie) – działacz opozycji demokratycznej i nie­po­dle­gło­ś­cio­wej w PRL, polski wydawca i dzia­łacz społeczny.

Urodził się 21 lipca 1955 r. w Wa­r­sza­wie. Ukończył Technikum Me­cha­nicz­ne nr 1. Od 1979 studiował za­ocz­nie na Wydziale Historycznym Uni­wer­sy­te­tu Warszawskiego. Po wprowadzeniu stanu wojennego 13 grudnia 1981 r. został relegowany.

W latach siedemdziesiątych pracował kolejno w Miejskim Prze­d­się­bior­stwie Materiałów Budowlanych, Przedsiębiorstwie Budowy Sieci Cieplnych, Miejskim Przedsiębiorstwie Robót Elektrycznych w Warszawie. Od wrześ­nia 1980 r. był członkiem NSZZ „Solidarność", pracował społecznie w Ko­mi­sji Interwencji i Mediacji „S" Regionu Mazowsze. W MPRE przewodniczył Komisji Zakładowej, w dniach 14–15 grudnia 1981 r. zorganizował strajk. Po rozwiązaniu zakładu ukrywał się. Organizował podziemne struktury Międzyzakładowego Robotniczego Komitetu „Solidarności".

W 1982 r. współorganizował niezależny pochód pierwszomajowy, ucze­s­t­ni­czył w akcji uwolnienia postrzelonego przez MO Jana Narożniaka ze szpitala przy ul. Banacha w Warszawie. 10 lipca 1982 r. został aresztowany. Skazany przez Sąd Warszawskiego Okręgu Wojskowego na 3,5 roku wię­zie­nia, w lipcu 1984 r. został zwolniony warunkowo.

W 1985 r. był współzałożycielem Niezależnego Wydawnictwa Książkowego Wers, które opublikowało m.in. „Historię świata" Paula Johnsona i „Pse­udo­nim Łupaszka" Dariusza Fikusa. W 1985 r. został członkiem pod­ziem­nej Solidarności Walczącej, zorganizował jej oddział w Warszawie, założył wydawnictwo Prawy Margines, w latach 1987–1989 wydawał pismo „Ho­ry­zont".

W lipcu 1989 r. założył (razem z żoną Mirosławą Łątkowską) Oficynę Wy­daw­ni­czą Volumen, która opublikowała wiele książek z zakresu historii Pol­ski, m.in: „Łupaszka, Młot, Huzar. Działalność 5 i 6 Brygady Wileńskiej AK w latach 1944–1952" i „Białostocki Okręg AK-AKO (VII 1944 – VIII 1945)" Kazimierza Krajewskiego i Tomasza Łabuszewskiego; „Wileński Okręg AK 1944–1956" Piotra Niwińskiego; „Żołnierze Wyklęci. Antykomunistyczne podziemie zbrojne po 1944 r." (album, w którym po raz pierwszy zaprezentowano kilkaset zdjęć żołnierzy podziemia); „Solidarność. XX lat historii"; „Droga do niepodległości. Solidarność 1980–2005". Jest autorem wystaw: o żołnierzach wyklętych (prezentowana w Sejmie RP w 1999 r. i do dziś w wielu miejscach Polski), „Solidarność. XX lat historii" (prezentowana w Hanowerze i we Frankfurcie), „Solidarność. Droga do niepodległości" (2010). W 2001 r. był współzałożycielem Fundacji Pamiętamy, która buduje pomniki bohaterom konspiracji niepodległościowej.

Jest pomysłodawcą i wydawcą albumów o stanie wojennym, m.in. „Wojna z Narodem", „Idą Pancry na Wujek", „A okazało się, że Lubin! 31 sierpnia – 2 września 1982: pacyfikacja miasta", pomysłodawcą, członkiem redakcji i współautorem kilkudziesięciu haseł kompendium „Encyklopedia So­li­dar­no­ś­ci. Opozycja w PRL 1976–1989".

W ramach projektu edukacyjnego IPN Rok Kultury Niezależnej zor­ga­ni­zo­wał koncert „Droga do wolności", podczas którego znani artyści przy­po­m­nie­li piosenki z czasów walki opozycji z reżimem komunistycznym i z ok­re­su stanu wojennego.

W 1995 r. był współzałożycielem, a w latach 2000–2006 przewodniczącym Komitetu Polska- Czeczenia. Organizował wystawę „Czeczenia, ostateczne rozwiązanie" (2006) oraz koncerty i manifestacje przeciw wojnie w Cze­cze­nii. Od 2008 r. jest prezesem stowarzyszenia Polsko- Czeczeński Ośrodek Dokumentacyjno-Informacyjny Iczkeria, w latach 2008–2010 był spo­łecz­nym doradcą ds. uchodźców czeczeńskich Rzecznika Praw Obywatelskich.

Odznaczony m.in. medalem Rady Ochrony Pamięci Walk i Męczeństwa (1993 r.) i Krzyżem Komandorskim Orderu Odrodzenia Polski (2006 r.).